پوکت ، بزرگترین جزیره تایلند است. این جزیره 48 کیلومتر طول و 21 کیلومتر پهنا دارد و در جنوب تایلند و در ساحل غربی دریای آندامان قرار داشته و توسط دو پل کوتاه اما حیاتی از رأس جنوبی ایالت فانگنگا جدا شده است. آشیانه های پوکت در آبهای دریای آندامان، بر روی ساحل تایلند در اقیانوس هند، 862 کیلومتر از جنوب بانکوک فاصله دارد.
سابقاً پوکت ثروت خود را از قلع و لاستیک به دست می آورد، و از تاریخی غنی و متنوع بهره می بُرد. این جزیره یکی از مسیرهای تجاری اصلی بین هند و چین بوده، و در ثبت وقایع کشتی های تجاری خارجی، فراوان از آن نام برده می شد.
در سالهای اخیر، عمده ثروت این جزیره از راه گردشگری حاصل می شود، که آن را بدل به ثروتمندترین ایالت تایلند نموده است. قیمت ها از باقی نقاط کشور، کمی گرانتر است. ساحل غربی پوکت به شدت متأثر از سونامی اقیانوس هند در دسامبر 2004 بوده، اما امروزه هیچ نشانه ای از خرابی وجود ندارد. پوکت یک مقصد گردشگری بسیار محبوب است. بیشتر سواحل آن، در بخش غربی، بخش شهری آن در جنوب شرق و فرودگاه در شمال واقع شده است.
پوکت غربی (بانگ تائو ، کامالا، کارون، کاتا، لام سینگ ، مای کائو ، نای تون و نای یانگ، پاتونگ، سورین)
این منطقه، همان منطقه ایست که در سراسر جهان، پوکت را به خاطر آن می شناسند. در اینجا، سواحل متعددی وجود دارد که برخی از آنها کاملاً خلوت و برخی دیگر مملو از جمعیت می شوند. پاتونگ، یکی از مراکز برگزاری جشن در آسیا می باشد.
سواحل نسبتاً آرام این بخش، ارزش دیدن را دارند. خلیج چالونگ بزرگترین شهری است که به عنوان اسکله قایق های به مقصد خلیج فانگنگا عمل می کند.
جدای از شهر پوکت، بخش داخلی پوکت، قسمتی است که خیلی از گردشگران خارجی، آن را ندیده اند. این بخش تپه مانند شامل جنگل های شاه پسند، دهکده های ماهیگیری، مزارع پروش کائوچو و آناناس، جوامع کوچک مسلمان و پروش میگو می باشد. پارک ملی فراتائو، به عنوان قسمتی از پروژه گیبون، میتواند به عنوان مفری برای گریز از جمعیت انبوه شهر، از آن بهره برد.
این خلیج به خاطر صخره های آهکی، جنگل های شاه پسند، دهکده های ماهیگیری و جزیره جیمز باند، مشهور است.
خلیج چالونگ - محل محبوب ترین قایق های تفریحی و دروازه اصلی به پوکت
کامالا - ساحلی آرام در شمال پاتونگ
کارون - دومین ساحل پیشرفته پس از پاتونگ
کاتا - دارای سواحل تفریحی شلوغ و تمیز با موج های خوبی که به سواحل کاتا یای و کاتا نوی می رسد
نای تون و نای یانگ - دو ساحل آرام در پارک ملی سیرینات
پاتونگ - بزرگترین ساحل پوکت که شبهای خاصی دارد
شهر پوکت - مرکز فرمانداری ایالت، و مهمترین بخش مسکونی شهر
سورین - مرکز خرید شهر
پوکت در کل سال، گرم و شرجی است. فصل گرما به طور کلی از ماه مارس تا اوایل ماه می است. در طول تابستان، بارش باران های موسمی از ماه می تا ماه اکتبر صورت می گیرد، و با اینکه صبح ها و بعد از ظهرها آسمان صاف و هوا آفتابی است، اما بارش های شدیدی در شب رخ می دهد. برای افراد محلی، ماه نوامبر تا فوریه فصل سرد سال است، و دمای هوا به طور کلی، بیش از مراکز گردشگری سواحل خلیج، قابل تحمل است. از نظر دما و طوفان های بارشی، با هوای تابستان های فلوریدا قابل مقایسه است: C 33-25، ابرهای باران زا، بارش های کوتاه و سیل آسا در بعد از ظهرها و عصرها. در سواحل غربی می توان به موج سواری پرداخت.
پوکت، مرکز تجمع بومی های [(i)تایلند|http://www.parspalad.com/تور-تایلند|class13]، دورگه های تایلندی-چینی، مالایی تبارها و حتی کولی های دریایی است. عمده ساکنان بخش روستایی، مسلمان هستند. خارج از شهر، مردم روستا با گویش غلیظ جنوبی صحبت می کنند که فهم آن برای خیلی از تایلندی ها هم دشوار است. اقتصاد ایالتی، در دهه گذشته رشد چشمگیری داشته و متعاقب آن جمعیت زیادی نیز به این قسمت مهاجرت کرده است. روی هم رفته،سبک زندگی شهری در پوکت، شباهت بسیاری به سبک زندگی در بانکوک دارد.
پوکت یکی از اصلی ترین مقاصد گردشگری تایلند بوده و زبان انگلیسی به طور گسترده، به خصوص در مناطق ساحلی آن تکلم می شود. دانستن چند عبارت کلیدی تایلندی، می تواند در مناطق کمتر توریستی پوکت مفید بوده و باعث لبخند بر روی لبان تایلندی ها شود.
