پنانگ ، (در زبان مالایی: پالائو پینانگ )، جزیره ای در ساحل شمال غربی شبه جزیره مالزی است. همچنین پنانگ نام ایالتی در مالزی است که دربرگیرنده جزیره پنانگ و باریکه ای در ناحیه ای به نام سبرانگ پرای (سابقاً با نام ایالت ولسلی ) می باشد.
سواحل پنانگ بسیار فوق العاده هستند، با اینحال در مقایسه برخی از نقاط مالزی، از جلوه کمتری برخوردار هستند، اما تاریخ غنی این جزیره که تأثیرات فراوانی از مالایی ها، چینی ها، هندی ها و اروپایی ها گرفته، این نقیصه را جبران می کند.
پنانگ، به خاطر شهرتش به عنوان «بهشت غذاهای مالزی» هم معروف است.
پنانگ تا سال 1786 بخشی از امپراتوری کدای مالزی بود، و در این سال بود که کاپتان فرانسیس لایت ، قلعه ای را در جورج تاون امروزی بنا نهاد و آن را مدیریت نمود تا به کمپانی هند شرقی واگذار کند. این جزیره، در کنار مالاکا و سنگاپور، یکی از سه سکونتگاه بریتانیایی ها بوده است.
نام پنانگ از لغت مالایی پینانگ به معنی درخت فوفول (Areca catechu ) می آید. نام پالائو پینانگ ترجمه تلویحی به معنای «جزیره فوفول» می باشد. نام اصلی پنانگ «پالائو-کاساتو » یا «اولین جزیره» می باشد، که به افتخار جزیره شاهزاده ولز در 12 آگوست 1786 در گرامی داشت تولد شاهزاده ولز که سپس به جورج چهارم تغییر نام داد، نامگذاری گردید. در طول اوایل و اواسط قرن گذشته، جزیره پنانگ به نام «مروارید شرق» هم شناخته می شده است.
مرکز این جزیره، جورج تاون، به افتخار جورج سوم پادشاه بریتانیا نامگذاری شد. امروزه، پنانگ بیشترین تراکم جمعیت در [(i)مالزی|http://www.parspalad.com/تور-های-مالزی|class13] را دارا بوده و تنها ایالتی است که چینی تبارها، اکثریت آن را تشکیل می دهند. امروزه ایالت پنانگ سومین اقتصاد برتر در میان ایالات مالزی، پس از ایالات سلنگور و جوهور ، میباشد.
بازرگانی دریایی از هنگامی که پنانگ شرایط معاف از مالیاتی خود را در سال 1969 از دست داد، به بنادر کلانگ و سنگاپور، متنقل شده است، اما امروزه پنانگ از راه گردشگری و تولید برق، صاحب ثروت فراوانی شده است. شرکت های چندملیتی که در منطقه آزاد تجاری پنانگ فعالیت می کنند، عبارتند از AMD ، AVX ، Braun ، Dell ، Flextronics ، Agilent ، Osram ، Motorola ، Seagate و Jabil Circuit . پنانگ در 21 ژوئن 2004، حائز کسب شرایط سایبر سیتی شد. در جلسه کمیته میراث جهانی در سال 2008، جورج-تاون و مالاکا به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند.
ایالت پنانگ از دو بخش تشکیل شده است، جزیره پنانگ، جزیره ای لاک پشتی شکل در تنگه مالاکا در 8 کیلومتری غرب شبه جزیره مالزی، و سبرانگ پرای (ولسلی سابق)، ناحیه ای مستطیلی شکل که بخشی از سرزمین اصلی مالزی می باشد.
جورج تاون، بزرگترین شهر پنانگ می باشد. با گسترش ساحل شرقی جزیره، کم کم جورج تاون را از شمال شرق، به شهر بایان لپاس در جنوب شرق، متصل می کند. ساحل شمالی، شامل باتوفرینگی، هم بسیار توسعه یافته بوده و بهترین سواحل این جزیره را در خود جای داده است. قسمت غربی جزیره کماکان پیشرفت خاصی نداشته و سبک زندگی «کامپونگ » (روستایی) در آن رواج دارد.
جورح تاون- مرکز پنانگ، مکانی محبوب که جاذبه های فراوانی مانند خانه ها و مغازه های مربوط به قبل از جنگ جهانی دوم و همچنین کلیساها، معابد، مساجد و ساختمانهای مربوط به استعمارگران در قرن نوزدهم می باشد. جورج تاون یکی از میراث های جهانی یونسکو می باشد (این شهر همراه با شهر ملاکا، به عنوان یکی از شهرهای تاریخی تنگه مالاکا معرفی شده است).
باتوفرینگی - در ساحل شمالی واقع شده و سواحل شنی سفید، رستوران ها و هتل های تجملی، محلی بسیار مناسب هم برای افراد محلی و هم برای گردشگران است.
بایان لپاس - مهمترین منطقه تولید برق پنانگ و محل قرارگیری فرودگاه بین المللی. یکی از شهر اقماری جورج تاون.
بالیک پالائو - در مالایی به معنای «عقب جزیره» می باشد، شهری کوچک که در میان دهکده های مالایی، باغ های میوه و مزارع پدی، جا خوش کرده است.
تلوک باهانگ - دهکده کوچک و آرام ماهیگری در شمال غربی جزیره.
تانجون بونگا - این محل که بین جورج تاون و باتوفرینگی واقع شده، سابقاً دهکده ماهیگیری بوده اما امروزه یک منطقه تفریحی همراه با هتل های باشکوه در کنار ساحل است.
سبرانگ پرای
باترورث - دروازه اصلی به پنانگ، که مستقیماً در کنار تنگه مالاکا از سمت جورج تاون قرار گرفته است.
بوکیت مرتاجام - مرکز منطقه سبرانگ پرای تنگه
بندر پردا - در فاصله 20 دقیقه باترورث و 15 دقیقه ای پل پنانگ.
نیبونگ تبال - مرکز منطقه سبرانگ پرای سلاتان
سیمبانگ آمپات - شهری کوچک که به خاطر نزدیکی اش به غذاهای دریایی در بوکیت تامبون و باتوکاوان مشهور است.
سبرانگ جایا - یکی از شهرک های اقماری
تاسک گلوگور - شهری کوچک در فاصله 20 دقیقه ای باترورث
پنانگ، همانند باقی نقاط مالزی، آب و هوای حاره ای دارد. این به معنای آن است که دمای آن بین C22 (در شب) و C30 (روز) بوده و رطوبتی بین 70% و 90% و میزان بارش سالانه حدود mm2400 دارد. خشک ترین ماه های سال معمولاً ژانویه و فوریه هستند. مرطوب ترین ماه سال معمولاً از سپتامبر تا نوامبر بوده و ماه آگوست حداکثر میزان بارش را دارد؛ در این ماه ها می توان انتظار شدیدترین تندبادها را داشت.
